Τι είναι ο δύσκαμπτος μεγάλος δάκτυλος;
Ο δύσκαμπτος μεγάλος δάκτυλος (Hallux rigidus) είναι μια διαταραχή της άρθρωσης του μεγάλου δακτύλου του ποδιού. Προκαλεί πόνο και δυσκαμψία στην άρθρωση και με το χρόνο γίνεται όλο και πιο δύσκολο ο ασθενής να λυγίσει το δάχτυλο του, αποκτώντας έτσι δυσχέρεια στη βάδιση και στις αθλητικές του δραστηριότητες.
Πολλοί ασθενείς μπερδεύουν το hallux rigidus με το κότσι (Hallux Valgus), το οποίο επηρεάζει την ίδια άρθρωση, αλλά είναι πολύ διαφορετική κατάσταση, με διαφορετική αντιμετώπιση. Επειδή το hallux rigidus είναι μια προοδευτική κατάσταση, η κίνηση της άρθρωσης και η λειτουργικότητα του ποδιού μειώνεται σταδιακά, όσο περνάει ο καιρός.
Ποια τα συμπτώματα της πάθησης αυτής;
Τα πρώτα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο και δυσκαμψία στο μεγάλο δάκτυλο κατά τη χρήση (βάδισμα, ορθοστασία κ.α.), δυσκολία σε ορισμένες δραστηριότητες (τρέξιμο, ανεβοκατέβασμα σκάλας) και οίδημα, ερυθρότητα και θερμότητα (σημεία φλεγμονής) γύρω από την άρθρωση. Καθώς η πάθηση γίνεται πιο σοβαρή, μπορεί να αναπτυχθούν και άλλα συμπτώματα, όπως δυσκολία στο να φορεθούν παπούτσια (όπως τακούνια για τις γυναίκες) γιατί υπάρχει έντονος πόνος κατά την επαφή της φλεγμαίνουσας άρθρωσης με το παπούτσι ή ανάπτυξη οστεοφύτων που παραμορφώνουν την άρθρωση
Πως γίνεται η διάγνωση του;
Όσο πιο γρήγορα γίνεται διάγνωση αυτής της κατάστασης, τόσο πιο αποτελεσματική είναι η θεραπεία. Ως εκ τούτου, ο καλύτερος χρόνος για να επισκεφθεί κάποιος έναν ειδικό, είναι όταν παρατηρήσει τα πρώτα συμπτώματα. Στη διάγνωση του hallux rigidus, το πρώτο βήμα είναι η κλινική εξέταση, η οποία θα αποκαλύψει τη δυσκαμψία του μεγάλου δακτύλου, τυχόν παραμορφώσεις, οστεόφυτα και διαταραχές του αρθρικού θυλάκου. Η διάγνωση γίνεται πάντα από εξειδικευμένο ορθοπεδικό μετά από μια καλή και λεπτομερή κλινική εξέταση. Στη συνέχεια, ο γιατρός θα παραπέμψει τον ασθενή σε ακτινογραφικό έλεγχο. Οι ακτινογραφίες είναι απαραίτητες, για να καθοριστεί το στάδιο του rigidus.
Πώς αντιμετωπίζεται και πότε επιλέγουμε τη χειρουργική επέμβαση;
Σε πολλές περιπτώσεις, η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να αποτρέψει ή να αναβάλει την ανάγκη χειρουργικής επέμβασης στο μέλλον. Η συντηρητική θεραπεία για ήπιες ή μέτριες περιπτώσεις hallux rigidus μπορεί να περιλαμβάνει τη δημιουργία ειδικών ορθωτικών πελμάτων, φυσικοθεραπεία και ενδοαρθρικές εγχύσεις κορτικοστεροειδών.
Όταν η συντηρητική θεραπεία δε φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα και ο ασθενής συνεχίζει να περιορίζεται σημαντικά στην καθημερινότητά του, η αντιμετώπιση γίνεται μετά χειρουργικά. Διάφοροι τύποι χειρουργικών επεμβάσεων είναι διαθέσιμοι για τη θεραπεία του hallux rigidus. Η μέθοδος χειρουργικής επέμβασης εξαρτάται από την έκταση της παραμόρφωσης, το μέγεθος των οστεοφύτων, την ηλικία του ασθενούς και τις λειτουργικές του ανάγκες (επίπεδο δραστηριότητας του ασθενούς). Η επέμβαση διενεργείται χωρίς τομή δέρματος, με διαδερμική τεχνική.
Χρειάζεται νοσηλεία για την επέμβαση αυτή;
Πρόκειται για μία ελάχιστη επεμβατική μέθοδο διάρκειας περίπου 30 λεπτών. Ο ασθενής παίρνει εξιτήριο την ίδια ημέρα και δεν χρειάζεται να παραμείνει στο νοσοκομείο για νοσηλεία. Η αναισθησία είναι πάντα τοπική (block), δεν χρειάζεται δηλαδή ο ασθενής να πάρει γενική ή ραχιαία αναισθησία.
Το ποσοστό επιπλοκών της επέμβασης αυτής είναι κάτω από 1%, όταν αυτή διενεργείται από ειδικά εκπαιδευμένους ορθοπαιδικούς χειρουργούς στη διαδερμική χειρουργική του άκρου ποδός.